Erwin Mortier, De onbevlekte
de lage landen 3/ 2020
Het begint met een droom. Dat wil zeggen: met de aankondiging ervan, meteen in de eerste zin, de droom zelf volgt in de daaropvolgende drie bladzijden. Kafka vond dat geen goede werkwijze voor een schrijver, de expliciete vermelding van het droomkarakter van een scène zou de onontkoombaarheid voor de lezer, zijn gevangenschap in een ongrijpbaar en desoriënterend universum, tenietdoen. Mogelijk, een wet van Meden en Perzen is het niet. Erwin Mortier bewijst dat die vervreemding ook het effect kan zijn van een op details gerichte, beeldende schrijfwijze die onduidelijkheden, hiaten en vreemde tegenstellingen niet meteen door uitleg of commentaar opheft. Lees verder “Hoeder van graven”